- prietvarius
- prietvariùs sm. (3a) žr. 1 prietvaras: 1. Nm, Dkš, Grl, Skr Jam prietvariùs nuo senų kopūstų Alk. Príetvarių turiu Tvr. Kai nustvėrė prietvariùs, tai visą savaitę nejau oran Dglš. Prietvariùs mane ėda Prng. 2. Plv. 3. Jau, matyt, tave prietvariùs užpuolė, kad lakstai, kelnes susėmęs Smn.
Dictionary of the Lithuanian Language.